سال ها است که دانشمندان با صرف هزینه های گزاف و کوشش های شبانه روزی دست اندر کار یافتن دارویی برای پیشگیری و درمان سرطان و در سال های اخیر بیماری ایدز هستن، که سرانجام حتما موفق خواهند شد که مبارکمان باد!
بیماری سومی هم وجود دارد که تقریبا همۀ شش میلیارد و نیم جمعیت دنیا مبتلا به آن هستند و برای پیشگیری و درمان آن نه نیازی به دانشمند هست و نه سرمایه ای کلان!
بیماری یک واژه است و درمان هم یک واژه!
بر رسانه های گروهی است که مردم را دعوت به دست به کار شدن کنند.
بدون تفسیر و خرده گیری و نیش زدن و دسته بندی های رایج که هیچ کدام پاسخی نداده اند! نیازی هم نیست که همه یکباره دعوت را بپذیرند...
نام بیماری «بی انصافی» است و نام درمان «انصاف».
و بی انصافی خواهد بود که مرا محکوم به خیال پردازی کنند!
Labels: روزنوشت
