شیر پرچربی، نه پرچرب
یکی از اصطلاح های نادرستی که در سال های اخیر، حتی بسیاری از تحصیل کرده ها در به کار بردن آن تردیدی به خود را نمی دهند، همین اصطلاح نادرست «شیر پرچرب» است.
برای اثبات نادرست بودن «شیر پرچرب» نیازی به اشارۀ به قاعده های دستور زبان فارسی نیست. اما به اشارۀ به مهم ندانستن زبان چرا!
سیاه، نارنجی، زرد ....
چند سالی است که به جای اشارۀ به نام نوشابه ها، استفادۀ از رنگ همه گیر می شود. حتما دیری نخواهد گذشت که خوراک ها و میوه ها هم گرفتار چنین تساهلی از سوی ما بشوند و با رنگ و اندازه و مزه خوانده شوند. هندوانه را بزرگ بخوانیم و نارنج را ترش... آن هم در روزگاری که هرروز به زیرمجموعه های بیشتری نیاز داریم...
به کودکانمان بیندیشیم و به عادت دان آن ها به درست دیدن، درست برداشت کردن و به درست سنجیدن. به کار بردن «جوجو» برای هر جنبندۀ کوچک، به ذخیرۀ واژگانی کودکان آسیب بسیاری زده است... و خودمان هم جانوران کوچک را اغلب نمی شناسیم...
یکی از اصطلاح های نادرستی که در سال های اخیر، حتی بسیاری از تحصیل کرده ها در به کار بردن آن تردیدی به خود را نمی دهند، همین اصطلاح نادرست «شیر پرچرب» است.
برای اثبات نادرست بودن «شیر پرچرب» نیازی به اشارۀ به قاعده های دستور زبان فارسی نیست. اما به اشارۀ به مهم ندانستن زبان چرا!
سیاه، نارنجی، زرد ....
چند سالی است که به جای اشارۀ به نام نوشابه ها، استفادۀ از رنگ همه گیر می شود. حتما دیری نخواهد گذشت که خوراک ها و میوه ها هم گرفتار چنین تساهلی از سوی ما بشوند و با رنگ و اندازه و مزه خوانده شوند. هندوانه را بزرگ بخوانیم و نارنج را ترش... آن هم در روزگاری که هرروز به زیرمجموعه های بیشتری نیاز داریم...
به کودکانمان بیندیشیم و به عادت دان آن ها به درست دیدن، درست برداشت کردن و به درست سنجیدن. به کار بردن «جوجو» برای هر جنبندۀ کوچک، به ذخیرۀ واژگانی کودکان آسیب بسیاری زده است... و خودمان هم جانوران کوچک را اغلب نمی شناسیم...
Labels: درست بنویسیم, روزنوشت
