درست بنویسیم، درست بگوییم


کردن، انجام دادن، بنیاد نهادن، بازکردن و ....، اما نه «زدن»

 

متاسفانه به گونه ای چشمگیر، فعل «زدن» جای برخی از فعل های فارسی را می گیرد و احساس می کنی که کار دارد به جایی می رسد که اگر نگویی : «فلانی یک کبابی و یا یک مدرسه زده است»، مخاطبت را با اشکال رو به رو می کنی!

این هجار نادرست، به ویژه برای پیشه های گوناگون کاربردی گسترده یافته است. اما در موردهای دیگری نیز این ناروا به زبان فارسی تحمیل می شود. دریغ که چند روز پیش دوستی ادیب می گفت: «بیا یک شب شعر بزنیم. مانند شاهنامه پژوهی خانم گیتی مهدوی و استاد جلیل دوستخواه»!

 

 

استادها، ده ها، کردها، ....، اما نه «اساتید»، «دهات»، «اکراد»...

 

در حالی که عرب ها از واژۀ «چنگ» فارسی، به کمک دستور زبان خود، واژۀ «تشنج» را می سازند و از «روزیک»، «رزق» را...، ما نکوشیم واژه های فارسی را به قاعده عرب ها جمع ببندیم. بگذریم از این که گاهی «دهات ها» هم شنیده می شود...

دزدان دریایی سیسلی هم به هنگام پذیرفتن و گرفتن «رزق» (روزیک) از عرب ها، از آن بنا بر قاعده زبان خود و نیاز خود «ریزیکو» را ساختند و اروپایی ها از همین « ریزیکو»، «ریسک» را که امروز از زبان ما نمی افتد!...

Labels: