خواهشاً هم مانند گاهاً نادرست است
متاسفانه مانند «گاهاً» کاربرد «خواهشاَ» هم روز افزون شده است. تنوین عربی را نمی توان برای واژه های فارسی به کار برد.
تیرانداختن، نه تیراندازی کردن
شایسته است که به جای «تیرانداختن» تا می توانم از ترکیب نه چندان درست تیراندازی» استفاده نکنیم. پیداست که می دانم که «تیراندازی» در زبان فارسی برای خود جایی بازکرده است.
بِتُن، نه بوتون
از کارگران سادۀ ساختمانی که نمی دانند که بِتُن واژه ای فارسی نیست، انتظار نمی رود که به این واژه به نادرست «بوتون» نگویند. تحصیل کرده ها و مهندسان و معماران چرا؟...
ساندویچ مِیکِر
شگفت انگیز است که فارسی را شیرین می خوانیم و قندش را به بنگاله می فرستیم و خود با تسامح بنیادش بر می اندازیم.
چندی پیش از دخترکی چهارده ساله پرسیدم که شام چه خورده است. در پاسخ بی درنگ گفت: «ساندویچ مِیکِر»!
یک لحظه گیج شدم، تا دریافتم که او ساندویچی خورده است که با «ساندویچ مّیکِر» درست شده است!
لابد که او از مامانش پرسیده است که شام چه دارند و او نیز پاسخ داده است: «ساندویچ مِیکِر»!
Labels: درست بنویسیم
