اگر من رابرت موگابه می‌بودم!
اگر من رابرت موگابه می‌بودم، در یک سخنرانی رادیو تلویزیونی، خیلی صادقانه خطاب به مردمم می‌گفتم که من در سال 1980 کشور را از چنگ استعمارگران درآوردم و حدود 27 سال است که ریاست کشور را در دست دارم. اگر فراموش نکرده باشید، من پس از به دست گرفتن حکومت بچه‌های کشور را، که تا زمان من از تحصیل معاف بودند، به مدرسه فرستادم. امروز از من ایراد گرفته می‌شود که همین بچه‌ها وقتی که بزرگ شدند به زندان افتادند. در حالی که همین بچه ها اگر به مدرسه نمی‌رفتند، امروز نمی‌توانستند در زندان روزنامه بخوانند و یا پس از آزادی خاطرات خودشان را بنویسند...
واقعیت این است که من به شما ملت عزیزم و حکومت سخت عادت کرده‌ام و امروز می‌خواهم از همۀ شما خواهش کنم که این چند سالی را که از عمر من باقی مانده است، مرا همچنان تحمل کنید و نگذارید که آخر عمری در لباس مردی بمیرم که دیگر فرمانروای شما نیست.
مگر در فرهنگ ما سنت این نیست که باید به پیرها احترام گذاشت...
تازه هیچ معلوم نیست که فرمانروای بعدی بهتر از من باشد.
با فروتنی
پرویز رجبی
