رقص!

میانۀ میدانم پیشکش

بهار که از راه برسد

رقص کنار خندقم آرزوست

در حضور معصومیت قمری‌ها

و شرمنده از برگ‌هایی که هنوز پاییز نیامده می‌ریزند

حتما پاییز نگاهش را به پشت سر هم می‌اندازد

و بهار را پاییزدار می‌خواهد

و می‌خواهد که خندق شاهد هیچ رقصی نباشد

جز رقص برگ‌های خونین و ریزان

در این دو روزی که از تولد اردیبهشتیم می‌گذرد

میانۀ میدانم پیشکش

سایۀ رستم دستانم آرزوست

و هنجرۀ پربار شقایق‌ها

شاید خندق را شرمندۀ رقص‌های اندوخته‌ام کنم

بهار که از راه برسد!

می‌بینی؟

29 اردیبهشت 89