پاسخ به انتقاد درست آقای مانی بختیار

آقای بختیار گرامی،

انتقاد شما در نگاه نخست درست است. اما چون من این پیام را عینا از بخش نظرها برداشته ام به آسانی می توان به آن جا مراجعه کرد و نام فرستندۀ پیام را یافت.

اگر به سراسر وبلاگ من نگاه کنید متوجه خواهید شد که پیام ها به طور خودکار وارد می شوند و من در گزیدن آن ها دستی ندارم. درست هم چنین است. می بینید که بسا دشنام های زشتی هم به خود من می دهند. انتخاب این شیوه برای این است که دست من از سانسور کوتاه باشد.

باید از پیام گذاران خواهش کرد که حرف های خود را سنجیده بزنند. پیداست که وبلاگ من برنامه ای کاملا فرهنگی است و نباید جایی برای منازعه و مرافعه باشد. خود شما هم   - نخواسته - مرا تهدید کرده اید که چرا سانسور را روا ندانسته ام!

با این همه من از استاد گرامی جنیدی، که بیش از سی سال است که با کار فرهنگی خود و تربیت بی شماری دانشجو خدمت ارزنده ای به میهن ما کرده اند، پوزش می خواهم.

آقای یختیار گرامی،

از شماه هم می خواهم که ازپیشنهاد خود دربارۀ پیام ها دریغ نفرمایید.

با فروتنی

پرویز رجبی

Labels: پرسش و پاسخ